Ik ben Isabella, 30 jaar oud. Ik heb nu tien jaar eigen paarden. Net als veel paardenmeisjes begon mijn liefde voor paarden al vroeg en hing mijn kinderkamer vol met penny posters! Mijn eerste ervaring met rijden was op een manege. Later stond ik met mijn eerste eigen paard op een pensionstalling. Toch kriebelde het altijd om de teugels in eigen handen te nemen en een 'eigen' plek te hebben. Inmiddels heb ik drie paarden op een super fijne privéplek staan waarbij ze 24/7 kunnen kiezen of ze buiten of binnen staan. Mijn kleine kudde heeft er door de jaren heen voor gezorgd dat ik verder ben gaan denken over paarden houden en me ben gaan verdiepen in trainingsmethodes en omgang. Een andere hobby van mij is fitness. Ik ben een echte doener, maar doe ook graag theoretische kennis op over zaken die ik belangrijk vind. Daarom school ik mij ook continu bij op paardengebied.

Sam: Haar hebben we tien jaar gehad. Zij was de baas van de kudde, hield met de kleinste signalen haar ruinen onder controle :-). Mijn grote vriendin waarop ik lekker kon rondrijden op een barebackpad en met een neckrope. Zij werd helaas gediagnostiseerd met chronische blessures en vanaf toen was rijden niet meer mogelijk. Ze was zelfs opgegeven door de dierenarts. Omdat zij nog enorme wilskracht had, zijn we op zoek gegaan naar hoe we haar het beste konden ondersteunen.  Door middel van grondwerk in combinatie met haar complete management, heeft ze nog een hele tijd een fijn leven gehad. Helaas is ze in december 2023 ingeslapen, maar zij blijft voor mij een belangrijk onderdeel en de drijfveer achter mijn bedrijf!

Finn: Een shetlandpony die wij gekocht hebben nadat hij niet meer "inzetbaar" was voor kinderlessen. Een pony die je eerder "koppig" of "dominant" had kunnen noemen; maar die eigenlijk gewoon heel veel aanmoediging, duidelijkheid en goede dressuurmatige oefeningen nodig had voor zijn korte stijve lijf. Hij is dankzij de Human & horse methode compleet opgebloeid, sterker en soepeler geworden en hij laat zien dat ieder paard of pony licht in de hand en meewerkend kan worden!  

Wiper: Mijn gevoelige arabische ruin. Ook nog eens met een hartruis. Vaak met mijn handen in het haar gezeten, omdat hij zo ontzettend gespannen kan worden en hierdoor gaat bijten, vluchten, steigeren en bokken. Door maanden te investeren in ontspanning hebben wij nu een goede balans gevonden waardoor hij nu in staat is te leren en we nu in plaats van alleen mentaal, ook fysiek aan de slag kunnen!

Mijn paarden, ieder met hun eigen problematiek maar ook hun eigen krachten, hebben me gemotiveerd om meer in de paardenwereld te willen gaan doen. De kennis die ik op doe deel ik graag met anderen.